مگر میشود؟!......

مثل همیشه سفره پاک کردن سبزی را پهن کردم و چاقو زدم که بند پلاستیکی سبزی را ببرم که صدای زنگ موبایل آمد.گوشی روی بلندگو بود و صحبت شروع شد..من نیز شنونده بودم...صدای دلنشنین استادی بزرگ که صحبت از خلقت وجودی انسانداشت...اینکه ماه ها دیدن فیلم ساخته شدن جنین و رشد او و بعد از تولد را دیده اند...اینکه استاد بزرگی که سالها در دانشگاه های بنام درس اقتصاد خوانده اند و اکنون به دنبال چیستی وجود و خلقت هستند...خیلی تامل برانگیز بود...اینکه بهترین زندگی ها را دارند و هیچ کمبودی ندارند و اکنون به این نتیجه بزرگ رسیده اند...که خداوند جهان با این عظمت و خلقت موجودی به نام انسان آفریده است...این همه تشریفات در شکم مادر و در برای جسم او تدارک دیده است...بعد از تولد نیز همه چیز برای او مهیا کرده است...یک پدر و مادر مهربان...تمام طعم های خوشمزه دنیا...راحتی و پوشاک...همه چیز در اختیار اوست...آیا صرفا آمده که در این دنیا به خوشی و لذت بپردازد و تمام شود با مرگ؟!!من جعفری و گشنیز پاک می‌کردم و روحم به مانند تشنه ای پذیرای این همه بزرگی خداوند...آیا ها و چرا ها... چه قدر خوب هستند...اینکه به دنبال چیزی باشی که مهم است و اگر ندانی از استاد دیگری بپرسی....اینکه سن تو سال به سال بیشتر شود و تو همانی باشی که بودی...خیلی دردناک است...و این همه جدای از لذتی بود که فهمیدم، حوزه چه قدر روی رشد و شکوفایی فکر و درک و استنباط علمی روح و فکر اثر دارد....اینکه بدانی دانشگاه چه قدر در تربیت حقیر است...و چه قدر اشتباه است که می‌خواهیم فقط بچه هایمان را بفرستیم دانشگاه که مدرکی به دست بیاورند و غافل از اینکه چیزی یاد نخواهند گرفت....سبزی های کوکوی این بار شاید مزه دیگری دارند...مزه ای با طعم درک و شاید شروع چ, ...ادامه مطلب