هر چه دل تنگت می خواهد مگو...

روزهایی می شود در زندگی که حتی نمی توانی تصور کنی چنین روزهایی را گذرانده ای!

روزهایی که از غصه قرض ها و قسط هایی که چندین ماه نداده ای خوابت نمی برد!.

از درد های   نگفته ای که حتی با پدر و مادرت هم نمی توانی بگویی! چون آن قدر از جوابشان مطمئن هستی که می گویند:

خوب می خواستید لقمه اندازه دهانتان بردارید!یا اینکه ما می دانستیم شما از عهده اش بر نمی آمدید!.

حاضری همه دردها و سختی ها را به جان بخری و به هیچ کس هیچ نگویی که چگونه اموراتت را

می گذرانی!

با خودم فکر می کنم همه روزهایی این چنین داشته اند. اما چیزی که آزارم می دهد این است که

بعضی ها حتی تصور نمی کنند که تو چنین روزگاری را می گذرانی. فقط از بیرون به زندگی ات و شغل همسر و موقعیت زندگی ات خیره می شوند و حسادت  می کنند.

گاهی برای همه پیش می آید....

این نیز می گذرد.